Am E Am E
bugün balkondaki çamaşırlar kurumak bilmemiştir
Am E Am E
sabah giden sular akşama kadar geri gelmemiştir
Dm
inan bana hiç kimse
E
seni bir maaş kadar beklememiştir
Dm
mutluluk bir rüyaysa
E
henüz kimse onu görmemiştir
kime sarılmak istesem kollarım yetmemiştir
sabah 5ten sonra evden çıkan kimse geri dönmemiştir
abartmaya gerek yok bu sefer yalnızca üzgünüm
önümde onca yokuş varken ben yine sana düzlüğüm
Am E Am E
ne zaman umut eksem ertesi gün tütün biçerim
sen istersen hiç gelme ben sardım kendim içerim
çatal bıçak kullanarak medeniyete adım attım
elektriği bulup uyumak için ışıkları kapattım
kime sarılmak istesem kollarım yetmemiştir
sabah 5ten sonra evden çıkan kimse geri dönmemiştir
abartmaya gerek yok bu sefer sadece üzgünüm
önümde onca yokuş varken ben yine sana düzlüğüm
Am E Am E
Dm E Dm G